Het bestuur stelt zich voor:

DALINA BORSJE: Sinds 2010 ben ik actief betrokken bij de Remonstrantse Gemeente. De open, zoekende taal en het feit dat niet gepretendeerd wordt dat ‘de waarheid’ in beton gegoten is, spreken me erg aan. In de steeds verder geseculariseerde wereld, blijft de kerk hopelijk een plek waar mensen op adem kunnen komen en bezieling kunnen vinden. Daar wil ik me graag voor inzetten.
Ik ben getrouwd, moeder van twee dochters en werkzaam in het basisonderwijs.

René van Dijk, secretaris en diaken

Toen ik in 1960 geboren werd in een nest met zowel Gereformeerde als Hervormde geur, wist ik nog niet wat ik later wilde worden. Pas na de geboorte van mijn oudste zoon koos ik voor de Remonstranten, om hem te laten dopen. Beroepshalve werd ik archivaris bij de gemeente Gorinchem. Nu ik met pensioen ben, schrijf ik over onbekende hoofdstukken uit de geschiedenis van die stad. Ook over die van onze kerk heb ik wat geschreven, ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan. Als persoon blijf ik graag zelf nadenken, met kennisneming van het nodige.

(René schrijft ook regelmatig zeer lezenswaardige columns)

Hoi, ik ben DAVID KLEIN en verantwoordelijk voor PR, programmering en vernieuwing. Van huis uit ben ik industrieel ontwerper, maar tegenwoordig steeds activistischer ingesteld. Op de foto ben ik gekleed als wannabe groene superheld voor de Faculteit van het Industrieel Ontwerpen aan de TU Delft, waar ik nog regelmatig les geef. Ik was bijna terug van een fietstocht naar de Klimaatconferentie in Glasgow. Onderweg had ik diverse voorstellingen gegeven over de visie op duurzaamheid die ik de afgelopen 30 jaar ontwikkeld heb als student, docent, ontwerper, ondernemer, vrijwilliger en activist. De missie waarvoor ik mij binnen en buiten de kerk inzet is ‘duurzaam geluk voor iedereen’. Die missie is een verantwoordelijkheid die ik voel naar mijn drie kinderen, mijn medemens en de prachtige planeet waarop wij leven. Van huis uit ben ik niet kerkelijk opgevoed, maar heb mij altijd ‘agnostisch christen’ gevoeld. Vanuit de onzekerheid die wij allen hebben, koos ik er als veertienjarige al bewust voor om in het verhaal van Jezus te geloven. Ik heb ongelofelijke bewondering voor hem en zijn inspirerende voorbeeld wil ik graag volgen in mijn eigen leven. Precies zoals Huub Oosterhuis betoogt in zijn boekje ‘Red hen die geen verweer hebben’. Het motto van de Remonstranten is ‘Eenheid in het nodige – Vrijheid in het onzekere – In alles de liefde’. Dat sluit bijna naadloos aan bij mijn eigen levensvisie. Alleen met die ‘Vrijheid in het onzekere’zou ik een beetje oppassen. Beter eerst langdurig en voorzichtig testen op kleine schaal voor je al te grote veranderingen doorvoert, maar zo was het ook vast bedoeld. Net als ik zijn de Remonstranten ook op zoek naar steeds betere antwoorden op grote levensvragen. Dat zit hen in de vrijzinnige aard gebakken. Daardoor hadden zij een vernieuwende boodschap bij de Synode van Dordrecht in 1619; waren zij in 1986 de eerste kerk die het homohuwelijk omarmden; en zullen zij ook in de toekomst vaak als eerste kerk het licht zien. En daaraan wil ik graag een steentje bijdragen.